November 2005-30maart 2006 Kan de kunst beschouwt worden of zelfs beoordeeld vanuit een andere invalshoek
dan de esthetische? Ja, en ontmoetingskunst noopt ons dat te doen, legt
Erik Hagoort uit tijdens de presentatie van zijn publicatie Goede
bedoelingen. Over het beoordelen van ontmoetingskunst. Essay 001 FvBKVB Hoe anders is het tijdsgewricht waar voor tekortkoming geen geduld meer
is. Verbeter je jezelf of weet je gebreken te verbergen Cosmetische ingrepen.
Zelfhulp boeken om je ideale zelf te worden. Gezien vanuit het esthetische,
niet vanuit de ethiek. Vorige week is deel twee van het van Frida Vogels verschenen. Honderden
bladzijden over een genuanceerde, prachtige maar ook pijnlijke wereld en
de minuscule imperfectie. Zonder welke geen kristalrooster gevormd zou kunnen
worden. Hoe zuiver of hoe puur het ook wil zijn. Waarom niet? Omdat elementen
streven naar een zo laag mogelijke energietoestand, maar ook naar een zo
groot aantal realiseringsmogelijkheden. En daarvoor moet de imperfectie
bestaan. Omdat er meer positie mogelijkheden zijn met vervuiling dan met
de pure vorm der elementen. Ik verheug me het tweede deel van het dagboek
zo dadelijk te gaan kopen.Haar blinde vlekken op 400 pagina.s uitgesmeerd
te zien en mij daarmee een blik te gunnen op hoe blinde vlekken de wereld
zien. Schitterend beschreven. Een prachtige wereld. Haar houding ontwikkeld
tot bestaan -s -vorm. De perfectie is wat het in onze ogen had kunnen worden
en de imperfectie is wat het is. |
Ik vroeg me samen met Anno Dijkstra af tijdens de opening van Edelweiss in de Nieuwe Vide te Haarlem, hoe het zou zijn om door een stedelijk landschap te reizen verstoken van monumenten of monumentale ingrepen. Waar openbare - en privé-domeinen door -, op - of onder elkaar lopen of in elk geval zonder groteske markers een spel met elkaar spelen. Zoals de eerste keer dat ik het Joods museum tegenkwam in Berlijn.
Dat was in begin tweede helft van de negentiger jaren.. Een muur van lijnen
dook als een onderzeeboot plotsklaps tussen de ´plattenbau´
huizen en verlaten winkelstraten op. Ondergronds betrad ik dat gestrande
schip en raakte meteen gedesoriënteerd. Vlak naast mijn atelier ligt ook een eiland. Onbeschermd. Het KNSM eiland met erop een zeer sympathieke omgang met de 1 % kunstregeling (kunstenaars en architecten gaven samen vorm aan delen der openbare ruimte.) De kunst vloeide mee rond het Barcelona gebouw, de kat van ome Willem opende een heel segment appartementen onder Kohlhoffs prachtige schip. In Nederland bouwt men momenteel forten en kastelen met complete ophaalbruggen als woonwijken. Er wordt druk gerekend, gespeculeerd en gepraat over files en tijdsspannes om van het ene privé fort veilig naar het andere te komen. Anno vertelde me dat hij onderzoek had gedaan naar locaties van monumenten. gemaakt. Op verschillende locaties, vanzelfsprekend. Edelweiss, poëtische ingrpen in de openbare ruimte romdom de vide
loopt nog het hele jaar door. Tot 29092006. |
Met de opmerking van Bas Heyne in mijn achterhoofd bezocht ik vandaag de installatie van M. Majerus in het Stedelijk Museum te Amsterdam. De vloer trilde en het geluid van een heipaal doortrok de ruimte. Het werk riep eerst associaties van Kippenberger bij me op en toen van Franz Ackerman en Thomas Scheibitz. Ik kreeg flash backs van werken uit Chicago. Op de volgende hoek staat Mickey Mouse dacht ik. Europese en Amerikaanse kunst in een blender gemixt.
|
Albert vanWesting werk uit Rome 24042005 Twee mannen staan gehurkt in een gespannen houding in zijn Romaanse atelier.
Zonder vijgenblad gelukkig. De invloed van het Vaticaan is even uitgewist.
Het gevoel dat het leven gepresenteerd werd kreeg ik nog sterker bij het zien van zijn werk in galerie Motive. Daar werd een man als strijkplank door twee andere mannen opgediend. Dat is geen dode, mamma," zegt mijn dochter die mee is omdat ze blote piemels wil zien. Haar mamma´s zijn lesbisch dus die kans krijgt ze niet vaak." Vinden die mannen dat niet erg," vraagt ze, zo zonder onderbroek." Dat is voor haar het ergste wat je zou kunnen overkomen. Zij ziet een deel van de wereld weerspiegelt waar ze nieuwsgierig naar is, maar ook zij ziet tegelijkertijd een andere gebeurtenis waarbij het beeld is verplaatst en in afstand verspreid: zonder onderbroek en dan vastgelegd op de foto. Stel je voor: de hele klas zou je kunnen zien. |
Vandaag werd ik sterk in beslag genomen door Rome met haar dode paus. Zaterdag zag ik dat veel zenders het sterven van paus John Paul 11 als onderwerp hadden. CNN volgde het in beeld per uur en in ondertiteling per vijf minuten. Hij ademt nog een beetje. Nog een beetje minder. Toch waren ze later met zijn doodsaankondiging dan het Nederlands journaal. Op televisie kan je op verschillende momenten sterven. Nog nooit werden zoveel mensen verwacht in Rome om de laatste eer te bewijzen aan de paus. Ik dacht is mij iets ontschoten of is dit iets bijzonders. Ik volg de beelden en zie de dranghekken en de schoonmakers Altijd weer zo´n rustgevend plaatje vlak voor een grote gebeurtenis. De gebeurtenis moet nog plaats vinden en men bereid zich rustig voor. De bijzetting in de Sixtijnse kapel ja dan nee. Er volgt een discussie
over zijn hart. Volgens goed katholiek gebruik zou ik het logisch vinden
dat zijn leeuwenhart naar Polen zou gaan. Vorig jaar nog hoorde ik van Erik
Hagoort in datzelfde Rome over het rondreizende
hart van heldhaftige katholieken uit de Middeleeuwen. Meer en meer word
ik naar Rome toe getrokken. De paus als held
, als redder van de wereld die het communisme heeft bedwongen. " De
katholieken gaan ons nog redden, zei Merel vorig jaar tegen me in Berlijn. De synagoge
en de kerk worden als symbolen in de publieke ruimte hersteld."
Ze gaan ons redden van wat? Het terrorisme , het beest , het… |